Stelt u zich eens voor. U bent werknemer en uw baas komt op enig moment naar u toe met de mededeling dat betaling van het loon voor deze maand er niet in zit. Het gaat even wat minder en het bedrijf heeft simpelweg even niet de middelen om loon te betalen. “Op is op” zegt uw baas nog, refererend aan het ontbrekende geld. Als u vraagt hoe het nu verder moet zegt uw baas dat hij contact heeft gehad met de bank en dat die het toch echt beter vonden dat er even geen loon werd uitbetaald, maar dat het waarschijnlijk de volgende maand wel weer zou gaan lukken het loon te betalen. Teleurgesteld gaat u naar huis waar u uw partner vertelt wat er is gebeurd. Uw partner geeft aan dat dit toch niet zomaar allemaal kan. “Tja”, zegt u, “ik kan wel van alles vinden maar ik ben natuurlijk geen accountant”.
Nu is bovenstaande natuurlijk ondenkbaar in Nederland. En toch wordt dit verhaal met een minimale aanpassing de gangbare praktijk bij veel bedrijven;
Stelt u zich eens voor. U bent werkgever en uw medewerker komt op enig moment naar u toe met de mededeling dat werken voor deze maand er niet in zit. Het gaat even wat minder en hij heeft simpelweg even niet de mogelijkheden om voor u te werken. “Ziek is ziek” zegt uw medewerker nog, refererend aan de ontbrekende conditie. Als u vraagt hoe het nu verder moet zegt uw medewerker dat hij contact heeft gehad met de huisarts en dat die het toch echt beter vond dat er even niet gewerkt werd, maar dat het waarschijnlijk de volgende maand wel weer zou gaan lukken te werken. Teleurgesteld gaat u naar huis waar u uw partner vertelt wat er is gebeurd. Uw partner geeft aan dat dit toch niet zomaar allemaal kan. “Tja”, zegt u, “ik kan wel van alles vinden maar ik ben natuurlijk geen dokter……. “